W artykule opisano przypadek kliniczny 62-letniego pacjenta, u którego po przeprowadzeniu szerokiej diagnostyki różnicowej rozpoznano zapalną postać angiopatii amyloidowej. Zapalna postać angiopatii amyloidowej jest rzadką postacią angiopatii amyloidowej. Choroba wykazuje cechy pośrednie pomiędzy klasyczną postacią angiopatii amyloidowej oraz pierwotnym zapaleniem naczyń ośrodkowego układu nerwowego. W rezonansie magnetycznym głowy można stwierdzić szereg charakterystycznych cech sugerujących rozpoznanie. Nie istnieją żadne swoistne laboratoryjne markery choroby. Znajomość tej jednostki chorobowej w dalszym ciągu jest dosyć niska, co prowadzi do opóźnienia postawienia prawidłowej diagnozy i włączenia odpowiedniego leczenia. Przebieg choroby jest ciężki do przewidzenia, część pacjentów wykazuje doskonałą odpowiedź na leczenie sterydami, inni zaś są oporni na leczenie immunosupresyjne.